Een winnende combinatie van stranden, zeeën, groene bergen, natuurfenomenen, een bruisende architectuurstad, goede restaurants en unieke locaties. De sfeer is jong, levendig en leuk. Geen wonder dat het een stad is waar je keer op keer naar terugkeert.
Maar dat wist ik allemaal niet toen we vluchten naar Barcelona boekten. Eigenlijk had ik ruzie met de zoon.
Maar het was zijn bar mitswa-reis. En hij is een 'extreme' fan van kinds af aan. Daarom zochten we naar de hoogste achtbaan van Europa en vonden die in een plaatsje vlakbij Barcelona: Siallo. Naam van de trein: in een park genaamd: Aventura. Toen we op de website kwamen en de verscheidenheid aan faciliteiten zagen, was de definitieve beslissing genomen: we gaan naar Barcelona en brengen een dag van start tot finish door in het 'Extreme' park.
Reisroute in Barcelona - 5-daagse reis in Catalonië
De eerste dag - Monzhvik en de kabelbaan naar het strand
Al toen we afdaalden om te landen, was er een gevoel dat als er een hemel is, het er zo uit zal zien. Mysterieus vol licht en schaduw zee en lucht kilometers lang wit zand en groene bossen bedekken de bergen eromheen. Er zijn steden die na wat ronddwalen hun schoonheid ontdekken. En er zijn steden die meteen zien dat het een natuurschoon is. Barcelona heeft de architectuur van Gaudi en Dali niet nodig als ornamenten voor zijn schoonheid, maar als sieraden op een mooie vrouw - ze voegen gratie en interesse toe aan haar.
Het hotel lag op korte loopafstand van het winkelcentrum Arena, wat betekent dat het ook dicht bij de Venetiaanse zuilen, het Monzvík-paleis en de muzikale magische fonteinen lag. De Monasvik Montjuic, dit is eigenlijk de naam van de berg: 'Berg van de Joden'. Blijkbaar was er een joodse begraafplaats. Dus begonnen we met een uitstapje naar de Arena. Het ronde winkelcentrum was tot een paar jaar geleden een arena voor echte stierengevechten. Tot Catalonië, dat is de regio van het land met Barcelona als hoofdstad, de sport verbood vanwege wreedheid jegens de stieren. Nu is de 'Arena' vol met restaurants en winkels, evenals een theater- en bioscoopzaal. In plaats van een matador in een strakke broek, kun je een broek kopen met korting. We kochten een rood t-shirt met een print van een stier. O, de ironie. We staken de weg over naar een klein Italiaans restaurant en ontdekten de lekkerste pizza en pasta die we ooit hebben gegeten. Vraag dus een aanbeveling. Na de lunch gingen we naar het Monzoïsche paleis en bewonderden de schoonheid ervan. Het voormalige paleis wordt nu gebruikt als kunstgalerie Museu Nacional d'Art de Catalunya. Om hem heen is 's avonds een levendige bedrijvigheid van muzikanten en straatartiesten, ook zigeuners verspreiden hun waren op doeken. Ik heb daar magneten gekocht, waaiers, een 'selfie'-stick voor de jongen, strohoeden, daar beneden zijn eetkraampjes. Daar kochten we pittige lokale worstjes en glaasjes zoete rode wijn. Rondom Monzvik, tuinen en schaduwrijke en romantische boulevards. Daar hebben we in alle rust gezeten en gegeten.
Dus gingen we verder omhoog, wandelend door de straten, totdat we het kabelbaanstation bereikten. De kabelbaan gaat vanaf de berg Monzvik in een rechte lijn naar beneden naar het strand, daar stapt u uit bij het station en kunt u rond het strand wandelen of met de kabelbaan terug. dat is wat we hebben gekozen om te doen. Geniet van onderaf van het uitzicht over Barcelona en leer meer over de topografie. Ik vind het leuk om naar een hoge plaats te gaan als ik in een nieuwe stad aankom en rondkijk. Het helpt me om daarna mijn weg te vinden.
Op de terugweg kwamen we langs een groot straatfeest. Waarschijnlijk ter gelegenheid van de overwinning van het bekende voetbalelftal van Barcelona: 'Barca'. Er was daar een bierfestival. Massa's blije feestvierders dronken bier en dansten op de muziek. Natuurlijk deden we mee... gedurende de dagen die we in Barcelona doorbrachten, ontdekten we dat dit de 'vibe' van de stad is: vreugde, jeugd, muziek, alcohol, zon en liefde. Overal zagen we stellen die elkaar kusten, elkaars hand vasthielden en van het leven genoten. We moeten ook opmerken dat de voetbalwedstrijd tegen Madrid een speciale lading heeft voor Barcelona. Die van het perifere, het landelijke, het eenvoudige versus het stedelijke, het verfijnde, het arrogante. Catalanen hebben hun eigen taal en cultuur. Ze 'sterven' niet voor de Spaanse bezetting. Overal, op balkons, op wegen, in winkels zie je een geel lint dat symbool staat voor het protest en hun eis tot politieke en economische onafhankelijkheid. De economische gegevens van Spanje geven aan dat de Catalanen de kost verdienen en de Spanjaarden genieten van de winst. Geen wonder dat Catalonië wil afstappen van de economische parasiet die Spanje heet. Dit waren twee minuten achter de schermen van het voetbal en de Catalaanse politiek.
De tweede dag: Las Ramblas, La Boqueria markt en de magische fonteinshow
Aan de brede boulevard die Barcelona kenmerkt, liggen overal metrostations en busstations. Het transport is gemakkelijk te navigeren en zonder lange wachttijden. De Catalanen zijn erg vriendelijk en leggen toeristen graag met grote handgebaren uit waar alles is en voegen een handdruk toe aan het dessert. We namen de metro naar Plaza de Cataluña [groene lijn, 3], het centrale plein van Barcelona. Het oude plein staat bekend om zijn fonteinen en standbeelden en waar fonteinen en standbeelden zijn, zijn ook zwermen duiven. Vanaf daar liepen we op Sedre E 'Las Ramblas' Las Ramblas , de levendigste straat van Barcelona. Bij een van de ingangen kwamen we binnen'La Boqueria'-markt. Mercat de la Boqueria Een verscheidenheid aan eetkraampjes en restaurants. Nadat we mini-worstjes en wijnen hadden gekocht, gingen we in het restaurant zitten en aten we een ongelooflijk sappige en heerlijke steak, geserveerd met groene pepers en een glas heerlijke en mooie sangria. "Sanger" in het Spaans is bloed. De sangria is een bloedrode wijn met verfrissende sinaasappelschijfjes, wat de wijn een licht fruitige smaak geeft.
Na de trip naar 'La Boqueria' vervolgden we onze weg naar Sedre Homa Haadman, waar straatartiesten vermomd zijn als sculpturen waarmee je op de foto kunt. En naast een zuil met daarop een standbeeld van Columbus, de Spaanse zeeman uit de Middeleeuwen, Monument a Colom vonden we de afdaling naar het strand en een levendige tweedehandsmarkt. Een geweldige versie van de vlooienmarkt met ongetwijfeld originele voorwerpen. Munten, wapens, hoeden, boeken, pijpen, antiek keukengerei, brieven, kranten, wat niet? uit alle tijden en uit alle delen van de wereld. Een paradijs voor verzamelaars. Niet ver daarvandaan ligt het Barcelona Aquarium. Maar wij gingen verder richting zee en maakten een twee uur durende cruise langs de stranden van Barcelona. Daarna gingen we naar het enorme winkelcentrum dat aan het strand ligt en vonden eenvoudige winkelketens naast luxe merkwinkels. Als toetje dronken we een kop gesmolten warme chocolademelk waarin we warme chorizo doopten. Naast het winkelcentrum verkopen Afrikaanse straatverkopers vervalsingen van merknamen tegen belachelijke prijzen. Zodra ze binnen een tiende van een seconde een politieagent voorbij zien komen op het plein vouwen ze het laken met hun goederen op en verdampen alle kanten op. Straatventen is verboden in Barcelona en de politie is ongeduldig en wacht niet op de rechter om de criminelen te straffen. Maar ze halen de godin eruit... We keerden met de metro terug van het strand.
's Avonds gingen we te voet naar de magische fonteinen. Font màgica de Montjuïc De magische fonteinshow wordt op bepaalde dagen en tijden gehouden. We zaten tussen honderden mensen van over de hele wereld en de show was geweldig en betoverend. Het water danst vakkundig op de klanken van muziek uit verschillende stijlen: het draait in een zachte wals en barst omhoog op het nummer 'Barcelona' van Freddie Mercury en zweeft op de klanken van klassieke muziek. Ze zijn boos en kalm, attent en verliefd. Alles hangt af van de muziek die gespeeld wordt. Dit waren zo'n twee mooie en ronduit betoverende uren. Een van de ervaringen die je niet mag missen in Barcelona.
De derde dag: Aventura Park in de stad Siallo
We stonden op en liepen een korte afstand naar een centraal station. We namen de trein naar de stad Siallo en doorkruisten Barcelona en zijn verder weg gelegen buurten met een trein die langs de kust reed. De reis zelf is een leuke ervaring. We stapten uit bij het station en liepen een paar minuten naar Het extreme park. PortAventura. De rij was behoorlijk lang, maar waar zijn Israëli's voor? Vlak naast de kassa hoorden we Hebreeuws. Een Israëlische familie juichte ons toe en kocht graag toegangskaarten voor ons. voor vijftig euro. Waaronder een 'Ferrari'-complex. Ga in de 'bullet'-trein zitten die in een seconde van nul naar 180 km/u accelereert! De zoon was vervuld van opwinding en vreugde. Zijn ogen glinsterden. De hogesnelheidstrein vloog boven ons en felle kreten doorboorden de lucht. Met elk schreeuw, zijn glimlach werd iets breder en mijn knieën trilden. Vergis je niet, ik ben bang. om nu te vliegen en we zullen elkaar nooit meer zien. Maar hij lachte blij, zelfs toen hij hem beklom en toen hij op de hoogte werd gefotografeerd, vlak voor de afdaling, zie je hem daar ook vrolijk glimlachen. Er is niets aan de hand zeg - de man heeft ijzeren zenuwen. Toen gingen we het Aventura Park binnen, dat zo groot is als een kleine stad in Israël, laten we zeggen: Kol Yeruham. Het complex is verdeeld in vijf gebieden. Elk gebied kreeg een land in de wereld. Laten we zeggen China. Er zijn verschillende faciliteiten en spellen ontworpen in Chinese stijl. Er zijn Chinese restaurants. Er wordt Chinese muziek gespeeld. Een pagodevormige souvenirwinkel met houten en metalen boeddha's van verschillende groottes en wierookstanden. Windgongen. Kleding met anime-schilderijen. Schilderijen in Chinese stijl. Je snapt het punt. We kochten een grote houten Boeddha en sokken met panda-schilderijen erop. Elk van zo'n landcomplex, er is een bijzonder angstaanjagende trein en enkele gewone. Het volstaat te zeggen dat het souvenir winkel heeft t-shirts met prints, zoals: "Ik stapte op de Dragon Khan-trein des doods en ik bleef in leven". Zodat je de omvang begrijpt van gekke treinen die er zijn. De draak in het China-complex vliegt met een snelheid van 105 km/u. Acht lussen en een waanzinnige afdaling in twee en een halve minuut. Geniet ervan. Alleen al door eraan te denken krijg ik zin om te gaan zitten... In het Polynesische complex, jij zal een trein vinden die in het water valt en de passagiers kopen een dun waterjack en worden toch nat. Wordt geleverd met een set kleren om zich om te kleden. De kinderen vinden het erg leuk.
En het is onmogelijk zonder een trein aan te bevelen die met een enorme snelheid accelereert en veel G-krachten uitoefent. Woedende Baco in het mediterrane complex. En er is ook een enorm gebied van golf. Voor wie nog de kracht heeft om met een stok te zwaaien.
Op een gegeven moment ging ik in het café-restaurant zitten en liet de tiener het hele complex door rennen en in elke trein stappen die hij maar wilde. Na ongeveer vijf uur kwam hij terug, levend en uitgehongerd en stortte zich op de sandwich die ik voor mezelf had besteld. Dolblij en juichend. Het was een goede dag. Er waren ook straatoptredens: live dansers op elke hoek. 75 voorstellingen per dag! En aangezien het voor Halloween was, genoten we ook van de versieringen van heksen, pompoenen, spinnen en het element angst in het algemeen.
We keerden terug met de trein en het lijdt geen twijfel dat het in zijn ogen een perfect Bar Mitswa-evenement was.
Woensdag De Nuria-vallei in de Pyreneeën en het outletcomplex La Roca
Van tevoren boekte ik een georganiseerde reis naar het Pirineus-gebergte en de Val De Nuria-vallei. De bus vertrok vanaf het plein waar we met de metro aankwamen. We kochten drankjes en lokale snacks zoals ronde Doritos. De passagiers waren Israëli's en de gids sprak Hebreeuws en was een voormalige Israëliër. Sinds enkele jaren woont hij in Barcelona en maakt hij wereldmuziek met een lokale band. We reden door prachtige landschappen, door rivieren en kreken. Door tunnels in de bergen lopen, omhoog klimmen in beboste bergen, bomen veranderden van kleur in de herfst. Kilometers lang zagen we allerlei soorten herfstkleuren. Een gezicht dat spectaculair is in zijn schoonheid. We kwamen aan bij een dorp met een treinstation dat eruit zag alsof het uit de jaren XNUMX stamde. We stapten in een trein genaamd de Cremarela-kettingtrein, omdat de steile klim naar de Pyreneeën een speciale techniek van tanden op de rails vereist. En we kwamen aan bij een vallei met een oud en actief klooster. Natuurlijk een restaurant en een souvenirwinkel. De lucht is helder, koud en zuurstofarm. Voor het klooster, een mooi en blauw meer Bijna elke Israëliër maakte een foto op de bank die gewoon uitnodigt tot een foto. Niet ver daarvandaan is er een oude kathedraal gewijd aan de plaatselijke heilige, een aardige vent genaamd Gilles, die in de Middeleeuwen onvruchtbare vrouwen zwanger maakte. Nee. Niet wat je denkt. Gewoon, de man belde aan, terwijl de vrouw haar hoofd bedekte met een pot. En verwondering en verwondering! Deze ceremonie passeerde vrouwen. Bij nader inzien, misschien is dat wat je in eerste instantie dacht. In de kathedraal foto's van Jezus en zijn heilige maagdelijke moeder. En een magazijn vol bankbiljetten. Het blijkt dat er een gewoonte is ontstaan om verzoek- en wensbriefjes aan Gilles te schrijven en ze in het magazijn te gooien. Een procedure die de moderniteit in bureaucratische landen niet in verlegenheid brengt. En ik vermoed dat nogal wat van onze verzoeken, bijvoorbeeld aan de afdeling Publieke Klachten, hun leven in dat pakhuis beëindigen.
We moeten er rekening mee houden dat er in de winter een bloeiend skigebied ter plaatse is.
Een korte wandeling langs de kant van de berg leidt naar een observatiepost, die uitkijkt op de vallei aan onze voeten met de wolken onder ons. Een unieke en spectaculaire ervaring.
We keerden dezelfde weg terug naar de bus. En we gingen naar 'La Roca' La Roca Village, een 'outlet' complex van luxe winkels en merken gelegen op weg naar Barcelona. Meer dan honderd winkels en tientallen procenten korting. We hebben Gucci en Prada doorgenomen, evenals Nike en Adidas en meer. Lieve Japanse vrouwen kwamen naar buiten met veel tassen en lachten vrolijk. Nerveuze Israëlische vrouwen onderhandelden luid met de verkopers en vertrokken met één tas en een overwinningsglimlach. We kochten verwarmende sweatshirts als cadeau voor het gezin. En we gingen zitten voor snelle sushi.
Donderdag en laatste: La Sagrada Familia
Na het ontbijt geserveerd in een ingerichte en gevarieerde eetzaal. Ik koos voor vers fruit en harde kaas vergezeld van twee koppen koffie op basis van sojamelk. De tiener laadde zijn bord vol met eieren en worstjes en chorizo met gesmolten chocolade. Met een hart vol verdriet namen we de metro omdat we afscheid moesten nemen van een van de charmantste steden ter wereld. We gingen naar de Sagrada Família La Sagrada Família - de kerk van de Heilige Familie, ontworpen door de beroemde architect Gaudi. Degene waarvan de constructie tot op de dag van vandaag niet is voltooid. De bouw moet in 2026 klaar zijn. Het is een van de beroemdste architectonische bouwwerken ter wereld. Een van de bouwkenmerken van Barcelona. Voor mij lijkt het op de paleizen die ik vroeger in het zand aan de kust strooide. Maar van binnenuit. Mama Mia. Wat een majesteit. Een andere wereldervaring. De kerk werd uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Mis dit bezoek niet. Van daaruit staken we over naar het Catalonië-plein. De zoon was enthousiast over de tientallen duiven die een trekpleister zijn van het plein. En vanaf daar zijn we met de bus en de gids naar het hotel gegaan om in te pakken om netjes "Gracias" te zeggen en terug naar huis te vliegen.
"Barcelona Barcelona" zingt Joe Amar met een stem vol verlangen. En wij begrijpen helemaal waarom.
Door: Ofir Malki
