De geschiedenis van de universiteit
Trinity College Dublin werd opgericht in 1592, toen het werd opgericht, werd het voornamelijk bezocht door geestelijken die leerden hoe ze burgerplichten moesten vervullen. In de jaren 90 had Engeland twee oude universiteiten en Schotland had er vier. Het idee om in Ierland een universiteit op te richten ontstond in de periode dat de Engelse staat regeerde en Dublin als hoofdstad begon te functioneren.
De universiteit werd beïnvloed door Oxford, Cambridge, maar was een autonoom bedrijf dat zich toelegde op onderwijs en onderzoek. De oprichters van het college bouwden het ver ten oosten van het stadje, de campus die werd gebouwd was groot. Vanaf het begin was de universiteitsbibliotheek een eerste prioriteit en wetenschappers verzamelden de eerste boekencollecties.
Gedurende de volgende vijftig jaar groeide de gemeenschap: de instelling ontving donaties, nieuwe beurzen werden opgericht, een curriculum opgesteld, de internationale reputatie van de eerste afgestudeerden hielp de hogeschool op de Europese kaart te plaatsen. Maar het voortbestaan ervan werd bedreigd in de zeventiende eeuw, toen de centrale regering instortte, de katholieke regering de universiteit sloot en de leden en studenten verdreef.
Desondanks werd het college aan het einde van de zeventiende eeuw een veel belangrijkere instelling, prominente figuren zoals William Molyneux en St George Ashe waren centraal betrokken bij de Dublin Philosophical Society.
De volgende eeuw was een tijdperk van politieke stabiliteit in Ierland, dankzij het monopolie van de hogere klasse en grotendeels de Church of Ireland. College Green, er werden nieuwe gebouwen gebouwd en het college breidde zich uit.
Er werd een enorme nieuwe bibliotheek gebouwd (1712-1732), geïnitieerd door George Berkeley, een andere afgestudeerde van het college, die bibliothecaris was; De drukkerij (1733-4), het westelijke front (1752-9), de eetzaal (1760-65) en het eerbetoonhuis (1759-61) werden opgericht.
Tijdens de tweede helft van de eeuw groeide Parliament Square langzaam, gevormd door het Public Theatre (1777-86) en de New Chapel (1787-98), ontworpen door de architect Sir William Chambers. De uitbreiding van de hogeschoolgebouwen werd begin negentiende eeuw voltooid met de woningen en de aanleg van het nieuwe plein.
De meeste vooraanstaande Ierse politici en schrijvers van de achttiende eeuw (Swift, Burke, Goldsmith, Grattan, Fitzgibbon, Tone) waren afgestudeerd aan de Trinity, en de invloed van hun universiteit is duidelijk zichtbaar in hun geschriften en toespraken.
Francis Andrews (1758-74), aangemoedigd om wetenschap, astronomie en sterrenwacht te doceren; Het bachelorcurriculum was een voorgeschreven algemene cursus, inclusief klassiekers, wiskunde, beperkte blootstelling aan wetenschap en enkele filosofische teksten. Dit begon te veranderen vanaf de jaren 30,
Toen het mogelijk was om zich te specialiseren in graden in wiskunde. In 1851 kwamen daar de vakken experimentele wetenschappen bij (aanvankelijk natuurkunde, scheikunde en later geologie, zoölogie en botanie). En tegelijkertijd ontstonden de nieuwe geesteswetenschappelijke disciplines als leidende thema's - in de geschiedenis en de moderne literatuur.
Ook de beroepsscholen veranderden in de negentiende eeuw: de rechtenstudie werd gereorganiseerd en het onderwijs in de geneeskunde was op een veel geavanceerdere basis, geholpen door de komst aan het begin van de eeuw van een groep medische leraren die internationaal respect wonnen. , de technische school werd opgericht in 1842 en was een van de eerste in zijn soort in de Dover-sprekende wereld. Tussen 1830 en 1900 werden twintig normen toegevoegd voor professoren en werden beurzen aangeboden voor wiskunde, natuurwetenschappen en geesteswetenschappen.
De uitbreiding van de onderwijsactiviteiten van de hogeschool in de negentiende eeuw was duidelijk zichtbaar in het veranderende campuslandschap, met name met de bouw van het museumgebouw (1853-7), dat was ontworpen om civiel-ingenieurs en geologen te huisvesten. Recreatievoorzieningen, musea en terrassen van studentenwoningen werden aangelegd.
En nieuwe gebouwen ten oosten van het universiteitspark weerspiegelden het groeiende belang van wetenschap en geneeskunde in de prioriteiten van de universiteit. Dankzij de filantropie van de Guinness-familie begon de architectuur zich te ontwikkelen, laboratoria, gebouwen voor natuurkunde en botanie-afdelingen werden gebouwd tussen 1903-06.
De opstand van de Ieren die vochten voor de Ierse onafhankelijkheid
Tussen de jaren 1873-1908 herpositioneerde het college zich geleidelijk en werd het een niet-religieuze instelling: in 1873 werden alle religieuze examens afgeschaft (behalve die met betrekking tot de Divinity School).
Vrouwelijke studenten werden voor het eerst toegelaten in 1904, binnen een decennium vormden ze 16% van het studentenbestand. Maar pas in 1958 zat de eerste vrouwelijke professor in het dagelijks bestuur, in 1986 vormden vrouwen meer dan de helft van alle voltijdstudenten en die stijging is sindsdien doorgezet.
De Paasopstand van 1916, de opstand van de Ieren die vochten voor de onafhankelijkheid van Ierland en zijn afscheiding van de Britse overheersing, overspoelde de universiteitsomgeving, en Trinity werd niet geschaad door ernstige fysieke schade als gevolg van de beschietingen van de Britten in die opstand .
De inflatie tijdens de oorlog en de drastische erosie van zijn vermogen vormden echter een bedreiging voor de toekomst van het college. Na de Onafhankelijkheidsoorlog in 1922 miste Trinity de steun van de nieuwe nationale regering, was ze financieel zwak en had ze herstellende van een burgeroorlog dringendere prioriteiten.
Het college hield stand in het interbellum, maar met beperkte filantropische steun werden niettemin opleidingen geopend in handel, economie en politiek, van kunstgeschiedenis tot openbaar bestuur.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog vroeg de universiteit opnieuw om financiële steun van de overheid, in 1947 werd een overeenkomst getekend waardoor het een grote door de staat gefinancierde universiteit werd, nog steeds rond 1960 kwam bijna de helft van de studenten van buiten Ierland ( Noord en Zuid), kwamen de meeste studenten uit Europa en de VS.
De totale studentenpopulatie bleef klein tot halverwege de jaren zestig, de Ierse regering nam samen met de fondsenwervers van de hogeschool deel aan kapitaalinvesteringen binnen de hogeschool. Tegelijkertijd hebben particuliere filantropie door de Guinness-familie en internationale filantropische trustees de voorraad medische en wetenschappelijke faciliteiten drastisch verbeterd en de ontwikkeling van nieuwe disciplines mogelijk gemaakt, zoals biochemie, genetica en preventieve geneeskunde.
De echte toename van het aantal studenten begon in de jaren zeventig toen de Ierse economie zich begon te vestigen, de carrièremogelijkheden voor vrouwen werden uitgebreid, het doel was om meer studenten uit Ierland aan te trekken. Aan de zuidkant van de campus is het grote Arts and Society-gebouw gebouwd (geopend in 1978). Het werd bijna volledig gefinancierd uit de nationale fondsen.
De diversificatie van het curriculum zette zich voort in het laatste kwart van de eeuw, met de groei van informatie- en computerwetenschappen, medische behandelingen, verpleegkunde en lerarenopleiding. Er was vooral een enorme uitbreiding van de masteractiviteit, zowel van onderwezen cursussen als van onderzoeksgraden.
Het toezicht op universiteiten werd de verantwoordelijkheid van de Higher Education Authority, die in 1971 als wettelijk orgaan werd opgericht, en haar rol en bevoegdheden werden sterk uitgebreid door de Universiteitswet van 1997.
De staat werd eind jaren negentig de belangrijkste bron van inkomsten voor de universiteit, zowel door de rechtstreekse subsidie als door het aannemen van een 'gratis collegegeld'-beleid voor niet-gegradueerde collegegelden.
Na de enorme toename van het aantal Ierse studenten dat aan de universiteit studeert, is er de afgelopen jaren een nieuwe toewijding aan internationalisme en een terugkeer naar het werven van internationale studenten, aanvankelijk op het gebied van geneeskunde, en uiteindelijk op alle gebieden, met een speciale focus op Azië.
In 1993 begon het college ook de rekrutering vanuit de stad Dublin te vergroten, met als doel het aantal jongeren uit sociaaleconomische en etnische groepen die niet vertegenwoordigd zijn in het hoger onderwijs aan de universiteit te vergroten.
Een andere belangrijke verandering in de tweede helft van de twintigste eeuw was de samenstelling van de wetenschappelijke staf: die werd gaandeweg internationaal. Het kosmopolitische karakter van het college hielp bij het stimuleren van verandering in het curriculum, onderzoek en innovatie in de hele instelling.
In 1950 bedroeg het academisch personeel minder dan 125, in 2011 waren er 676 academici en 667 fellows en onderzoeksassistenten, op een totaal van 860 medewerkers.
Plaatsen in Dublin: Trinity College University
Trinity College Dublin werd opgericht in 1592, toen het werd opgericht, studeerden er aanvankelijk voornamelijk geestelijken.
De meeste vooraanstaande Ierse politici en schrijvers van de achttiende eeuw (Swift, Burke, Goldsmith, Grattan, Fitzgibbon, Tone) waren afgestudeerd aan de Trinity, en de invloed van hun universiteit is duidelijk zichtbaar in hun geschriften en toespraken.
Tussen de jaren 1873-1908 herpositioneerde het college zich geleidelijk en werd het een niet-religieuze instelling: in 1873 werden alle religieuze examens afgeschaft (behalve die met betrekking tot de Divinity School).
Vrouwelijke studenten werden voor het eerst toegelaten in 1904, binnen een decennium bedroegen ze 16% van de studenten. Maar pas in 1958 zat de eerste hoogleraar in de raad van bestuur, in 1986 vormden vrouwen meer dan de helft van alle voltijdstudenten en tot op de dag van vandaag.
In het geval van de Paasopstand van 1916 raasde de opstand van de Ieren, die vochten voor de onafhankelijkheid van Ierland en zijn afscheiding van de Britse overheersing, door de universiteitsomgeving, en Trinity werd niet geschaad door ernstige fysieke schade als gevolg van de beschietingen van de Britten in die opstand. De inflatie tijdens de oorlog en de drastische erosie van zijn vermogen vormden echter een bedreiging voor de toekomst van het college. Na de Onafhankelijkheidsoorlog in 1922 miste Trinity de steun van de nieuwe nationale regering, was ze financieel zwak en had ze herstellende van een burgeroorlog dringendere prioriteiten.
Een toename van het aantal studenten begon in de jaren zeventig toen de Ierse economie zich begon te vestigen, de carrièremogelijkheden voor vrouwen werden uitgebreid, ze begonnen meer studenten uit Ierland aan te trekken, terwijl daarvoor de meeste studenten uit Groot-Brittannië en de Verenigde Staten kwamen.
Tussen 1712-1732 werd een enorme bibliotheek gebouwd.
