Madrid 4-daagse kerstroute inclusief een voetbalwedstrijd van Real Madrid
Madrid betekent winkelen en mode, parken, musea en cafés, galerijen, bruisend nachtleven en kunst. Voor velen van ons betekent het goed voetbal. Wie zei Real Madrid en Atlético en snapte het niet? Vier dagen lang in december 2022 is dit precies wat we deden. Ik en de zoon die dienstplichtig was.
De waarheid is dat ik hem verraste met kaartjes. Ik wist dat hij ervan droomde om naar een wedstrijd van Real Madrid te kijken, en ik nodigde hem uit op het enorme Santiago Bolibao-veld. lijn twintig over de poort Voor hem was het de kers op de taart van de reis. Maar laten we bij het begin beginnen.
de eerste dag
De luchthaven van Madrid is een verwarrende ervaring.
Je bent verplicht om met de interne trein te reizen, om de kant van de uitgang van het veld te bereiken en dan de uitgang naar de weg te zoeken. in het kort. Blijf bij de jongens die bij je in het vliegtuig zaten en hou van ze. Nadat we veilig waren vertrokken, stapten we op een bus naar Plaza España Spanje plein .
De busdienst werkt dag en nacht.
Niet ver van het veld is er een treinstation en ook een metrostation. Zeven minuten lopen en we waren in een prachtig hotel.
Versierd voor oudejaarsavond. Het vriendelijke personeel begroette ons 'Felis Ana' wat Spaans is voor 'Gelukkig Nieuwjaar'. De stad was versierd met stralende sterren, versierde kerstbomen en lichtsnoeren. Zodra we onze bagage hadden uitgepakt, gingen we wandelen.
We liepen rond het España-plein, met in het midden het standbeeld van de Spaanse schrijver Cervantes en standbeelden van de beroemde personages uit zijn boek 'Don Quixote' - Don Quichot, de dromer van dromen en de krijger van gerechtigheid, zijn trouwe en mollige assistent Sancho Pasha en zijn denkbeeldige en geweldige minnaar Dulcinea. Vanaf het plein rijst de beroemde straat opGran Vía'. Gran Via waarvan de gebouwen een architectonisch feest zijn, omvat: standbeelden op de top van de koepels en torens. Een lust voor het oog. Een straat die helemaal tot het einde moet worden gelopen en terug moet komen om van de reis te genieten. In de nabijgelegen straten zijn er nogal wat galeries, restaurants en bars. Het nachtleven in Madrid is een ding. En de jongeren houden ervan om het leven te vieren. 'Viva la vida' zegt het bekende Spaanse spreekwoord. Een andere uitgang vanaf het Espanya-plein leidt naar het paleis van de koning, Koninklijk paleis van Madrid Ja, er is nog steeds een koning in Spanje. Voor degenen die een glimp van de koninklijke familie willen opvangen, is het de moeite waard om te weten dat koning Filips VI ervoor koos om in een bescheidener huis in de wijk Zarzuela te wonen. Het koninklijk paleis wordt gebruikt voor ceremonies. Tegenover het paleis staat de kathedraal van Santa María la Real de La Almudena. De bouw duurde honderd jaar en werd voltooid in 1993. Het ontwerp, dat begon als gotiek, is vooruitgegaan en het interieurontwerp is ongelooflijk modern. Het is vijf minuten lopen van het Espanya-plein naar het Koningspaleis. Een andere uitgang van het plein leidt naarDevod-tempel: Egypte schonk in 1968 aan Spanje als blijk van dankbaarheid voor zijn hulp bij het redden van de Abu Simbel-tempels die op het punt stonden te worden vernietigd als gevolg van de bouw van de Aswandam in de jaren zestig. Allereerst zijn we vanwege de kou en de wind op pad gegaan om een warme en modieuze witte jas te kopen. We klommen de 'Gran Via' op, de zoon vond online een 'Nike'-outletwinkel en kocht gelukkig een paar 'Nike Air'-schoenen van een model dat nog niet in Israël was aangekomen. We vervolgden nog een paar meter de Gran Via naar de Primark. Primark is een enorme winkel: ongeveer acht verdiepingen hoog, elke verdieping gewijd aan verschillende kledingstukken. Vloer voor dameskleding, vloer voor kinderen, vloer voor heren, vloer voor ondergoed. En de prijzen zijn goedkoop. De Europeanen zijn minder gesteld op het Primark-label, maar de Israëli's 'vliegen' erop af. We vonden een corduroy jas in mosterdkleur en een lang breisel. Nog een paar truien en shirts. Cadeaus voor het gezin. De lijntjes zijn kort, de service is vriendelijk, de prijzen zijn goed en de variatie is eindeloos. Winkelen voor degenen die het niet weten, is hard werken. Daarom gingen we, toen we klaar waren, naar Starbucks voor een kopje kruidenthee en een koekje en hoorden we Hebreeuws van alle Hebreeërs. Het was ook erg druk. Dus we voelden ons thuis...
Daarna staken we het plein over en na drie minuten lopen naar het westen kwamen we aan bij de Davud Tempel. Templo de Debod Dit is een oude Egyptische tempel die in zijn geheel werd gebracht en gebouwd zoals hij was. Opgedragen aan de godin Isis en de god Amun, de zonnegod. Een waterkanaal omringt het. En hij kijkt uit over een enorme rozentuin en beneden de stad. We kwamen net op tijd aan voor zonsondergang en namen een pauze in een van de mooiste en rustigste hoekjes van Madrid. We aten in een café-restaurant in de buurt van de tempel. Ik genoot van een paella van zeevruchten op gele rijst en lang gekookt zodat de rijst de smaken absorbeerde en de zoon bestelde 'Taco Bell', een soort stijve gevouwen tortilla met gehakt, paprika en saus erin.
De tweede dag van de reis
Na het ontbijt in een aangename en rustige eetzaal, met onder meer een geweldig Spaans hotel, verse ananas en een paar stukjes harde en zoete kaas. De zoon nam liever kleine donuts en een kopje gesmolten chocolade en doopte ze in chocolade. Ook was er de bekende chorizo, een soort donutstick die je makkelijk in chocolade doopt.
In Madrid is dit een geaccepteerd en geliefd ontbijt.
We keerden terug naar Espanya Square, staken de weg over en kwamen aan bij het park naast het King's Palace. Er zijn verschillende standbeelden van de groten van het land en een standbeeld ter nagedachtenis aan de onbekende soldaat die vocht in de Spaanse Burgeroorlog. Er was alleen de wisseling van de paleiswachtceremonie. Soldaten in klederdracht en ook cavalerie te paard deden allerlei geordende oefeningen. We liepen rond het paleis. Na in een rij te hebben gestaan die zo lang was als de dagen van het Spaanse rijk. We voedden onze ogen maximaal met hebzuchtige hebzucht. standbeelden. juwelen. Wapens. Hele kamers en nog een beetje meer totdat onze benen braken. Daarna staken we het plein voor het paleis over om uit te rusten in de boezem van een prachtige en oude kathedraal genaamd 'El Mundo'. We liepen erin rond en bewonderden het ontwerp. Er is een speciaal gevoel in dit soort enorme kathedralen. Alsof honderden mensen er op verschillende momenten in hun leven in baden en hun spiritualiteit in de muren werd opgenomen. De figuren van het kruisbeeld en zijn vergulde moeder in elke hoek. En ook een oud biechthokje bekleed met fluweel zodat de koninginnen en koningen niet over hun knieën wrijven terwijl ze biechten en om vergeving vragen. Deze kleine details onthullen alles... het verzoek om vergeving van een koning is niet hetzelfde als het verzoek om vergeving van een gewoon volk. Ik zal de ijzeren poort noemen, gebeeldhouwd door de hand van een ambachtsman. Neem even de tijd om er goed naar te kijken. en het standbeeld van de priester bij de uitgang die een zaaier vasthoudt en een uitbrander wijst naar de sombere lucht. Het regende op hem zoals op alle rechtvaardige mensen die moraliteit prediken. Vanaf de kathedraal daalden we af naar de straat en volgden de bordjes naar de 'crypte' van Madrid. De 'crypte' is een grot ondersteund door enorme kolommen en het plafond is hoog, bijna onzichtbaar. Langs de muren zijn er kleine kamers die zijn afgesloten met hekken. Sommigen van hen zijn niets meer dan blauwe plekken. Generaties familieleden, naast elkaar rustend in goten en potten. Op de poorten is de familienaam gegraveerd, op de muren hangen tapijten met de geborduurde naam en het familiesymbool. Dit zijn aristocratische families van Spanje. En status heeft een enorme betekenis. Het duurde een tijdje, terwijl ik door de grot dwaalde, verlicht door kaarslicht en rode lantaarns, om te beseffen dat ik op graven stapte [!] die in de vloer waren bevestigd met ronde metalen haken om ze te openen. Bij de ingang stonden nonnen. Er waren gezinnen die rondliepen en hun tranen wegvegen en er waren kinderen in het wit die de Geboorte van het Kruis opvoerden en met zoete stemmen zongen, begeleid door het bespelen van een orgel. De doden en de levenden vermengen zich zonder buffering. De Joden hebben een volledige scheiding tussen de wereld van het leven en de wereld die komt. Ook onze uitvaartplechtigheid is snel en daadkrachtig. Voor christenen is de grens verzacht en vervaagd. Wie van ons kan zich voorstellen dat het stoffelijk overschot van zijn vader in een urn met as op een plank in de woonkamer wordt bewaard? Dus het gaat goed met ze. Op de vloer lagen graven van families en hun naam en woonplaats was geschreven. Een flink aantal is in Barcelona geboren en is waarschijnlijk getrouwd met iemand uit Madrid. Op sommigen stond geschreven dat ze stierven aan de pest. En sommige data waren zeer recent. Er waren ook lege graven. zijn aan het wachten Blijkbaar zijn de kosten om in de indrukwekkende crypte te glijden niet goedkoop. Graven hebben ook onroerend goed...
We vertrokken met het gevoel dat we belangrijke dingen begrepen over de geschiedenis en cultuur van Spanje in het algemeen en Madrid in het bijzonder. De somberheid en melancholie. En ook de Inquisitie. Het uit de hand gelopen religieuze fanatisme. Alles is aanwezig. Trots en dood. Elke stad heeft meerdere lagen. Dit is het huidige moderne. En degene eronder, de stille, die de basis is. het is geschiedenis. De essentiële waarden die het hebben gevormd. Bij het vergelijken van de huidige stad met de historische stad, is het mogelijk om te peilen of de stad en de cultuur zich bij zonsopgang of zonsondergang bevinden. Gaat het vooruit of achteruit? Naar de schaduwen van verschrikkingen uit het verleden?
De derde dag van de reis
Ik begon de ochtend met een bezoekHet Prado-museum Beroemd om zijn verzameling Goya-schilderijen. Een ruim museum maakt indruk met honderden foto's, waaronder El Greco en meer. Een must voor kunstliefhebbers. Het museum ligt direct naast het Onafhankelijkheidsplein. Het is te bereiken vanaf het Espanya-plein met de bus en de metro. Na urenlang voor de spectaculaire foto's te hebben doorgebracht, bezocht ik een beroemde toffee- en chocolaterie over de hele wereld. Het is een middeleeuwse productiefabriek en de winkel heeft een indrukwekkende verscheidenheid aan magdanets en likeuren. Nadat ik amandellikeur en een selectie chocolaatjes had gekocht, ging ik 's middags terug naar het hotel. En een kleine attractie overkwam ons, op straat zagen we een etalage van taarten en koekjes en een trap leidde naar een banketbakkerij onder de straatlijn. De plek is ontworpen in de stijl van de jaren vijftig en versierd met kleurrijke en vrolijke collagewerken van een lokale kunstenaar die ook een Facebook-pagina heeft. namens Gloria. We dronken koffie, aten een stuk zelfgemaakte cake en fotografeerden de originele kunst.
's Avonds wikkelde de zoon zich in een 'Real Madrid' waaiersjaal en namen we de metro naar het Estadio Santiago Bernabéu. We reisden met massa's fans op weg naar de wedstrijd, sommige met de kleuren van 'Real' en sommige van 'Atletico'. Ieders gezicht gloeit van vreugde en verwachting. Bernabéu is het op een na grootste stadion van Spanje en het achtste ter wereld. Het heeft vier keer de finale van de World Champions League georganiseerd en heeft meer dan 80 zitplaatsen. Niets bereidde me voor op de ervaring om de trap op te gaan, omhoog te kijken en te beseffen dat ik in een internationale tempel was met tienduizenden mensen van over de hele wereld, en dat er een spel op het punt stond te beginnen!
De sfeer van het spel kan alleen worden omschreven als extase van geluk. Boven de poort zaten de die-hard fans van Real: de Madridista's. In het wit gekleed en trommelend op hun grote trommels in een uniform ritme en zonder pauze. Boven ons op de tribune stonden de niet minder vastberaden fans van 'Atletico' toeterend en fluitend. Op de stoelen voor ons zaten twee mannen van in de zestig, de een gehuld in een 'echte' sjaal en muts en de ander in de kleuren van 'Atletico' en ze begroetten elkaar heel hartelijk en gingen zitten om het spel te analyseren en juichen met opgewonden gezangen. Eens riep het: 'Puerra Puerra'! op de rechter Vertaald in het Hebreeuws: 'Uit! Out' en de tweede keer stond hij op en riep: 'Puerra Puerra'. Allemaal uit respect en vriendschap.
Het was een geweldig spel. De tijd vliegt . En aan het einde, binnen enkele minuten, stroomden veel mensen de straat op. En alle bus- en treinstations zaten vol met duizenden mensen. Taxi's waren niet beschikbaar. We liepen ongeveer een half uur totdat we eindelijk een taxi kregen. We keerden tevreden en opgewonden terug naar het hotel. Het is een opwindende ervaring. Zonder twijfel.
De 4e dag van de reis
Ik heb de ochtend binnen doorgebrachtParque del Retiro waar je een bootje kunt huren en op het meer kunt varen. Het bevat ook de overblijfselen van paleizen die werden verwoest in de oorlog tegen de troepen van de Franse Napoleon. Een aanrader is het glazen paleis Palacio De Cristal: . Een prachtige structuur als een geborduurd spinnenweb. Oorspronkelijk gebouwd in 1887 als kas voor exotische planten. en is een magneet voor toeristen van over de hele wereld. .
Hoe daar te komen? Neem een bus vanaf het Espanya-plein en stap uit bij het Onafhankelijkheidsplein. U passeert het Prado Museum en enkele minuten later komt u aan bij de hoofdingang van het park. De Spanjaarden brengen graag ontspannen uurtjes door in de natuur en brengen de kinderen graag naar picknicks. Het park gloeide in het winterzonlicht. De nacht ervoor was er een storm. En de grond en de bomen waren nat en glinsterend.
Na ongeveer drie uur keerde ik terug naar het hotel om in te pakken en vertrokken we naar het vliegveld. Ik moet vermelden dat je wat kleding moet inpakken, want op het vliegveld wordt de bagage gewogen. En een gezin dat veel tassen met het Primark-logo meebracht, was boos toen ze een flink bedrag moesten betalen voor het overgewicht. 'Het compenseert de korting', werd de vader van het gezin boos die de kleren gewoon op het veld wilde laten liggen. Zijn vrouw weigerde en gaf er de voorkeur aan de meerprijs te betalen. Er brak een luide en verhitte discussie uit, terwijl ze de luchtvaartmaatschappij vervloekten die aandrong op de wet. Dus Alf, als je van plan bent om te 'shoppen' in Madrid, neem dan niet veel van je garderobe mee van huis. En houd er thuis rekening mee dat sommige luchtvaartmaatschappijen de kwestie van het bagagegewicht serieus nemen. Overdrijf niet.
Al met al is Madrid een interessante stad, iedereen kan er iets van zijn gading vinden. En als je er al bent, ga dan een wedstrijd kijken!
